یک موشک فضایی کنترل نشده فردا به ماه برخورد می کند و دهانه جدیدی در سطح ایجاد می کند.
این بقایای موشکی در ساعت ۴:۲۵ بعد از ظهر به وقت استاندارد خلیج فارس به دهانه هرتسسپرونگ در دور ماه، سمتی که رو به زمین نیست، برخورد می کند.
با سرعت ۹۳۰۰۰ کیلومتر در ساعت به سطح ماه برخورد می کند، به اندازه ای سریع که دهانه ای با عرض بیش از ۱۰ متر را ایجاد کند.
این اولین باری است که یک تکه موشک بهطور تصادفی به ماه سقوط میکند.
موشک مال کیه؟
بیل گری، اولین کسی بود که متوجه شد یک محموله موشکی در جهت ماه است.
او ابتدا آن را به عنوان یک موشک SpaceX در وبلاگ خود معرفی کرد، اما سپس آن را تصحیح کرد و گفت که این باقیمانده از موشک Long March 3C چین است که فضاپیمای رباتیک قمری Chang’e 5-T1 را در سال ۲۰۱۴ به فضا پرتاب کرد.
چین مالکیت این موشک را رد کرده است، اما ناسا مخالف است.
ناسا در وبسایت خود گفت: «تقویتکنندهای که برای پرتاب Chang’e 5-T1 استفاده میشد، پس از پرتاب به مدار زمین رفت.
برخی از محاسبات نشان میدهد که این موشک در مسیری قرار دارد که در ۴ مارس ۲۰۲۲ به سمت دور ماه برخورد کند، اگرچه وزارت خارجه چین این شناسایی را رد کرد و اعلام کرد که تقویت کننده قبلاً در جو زمین سوخته است.
دانشجویان دانشگاه آریزونا نیز هفتهها در حال ردیابی آن بودند و گفتند که این یک موشک چینی است. آنها شناسایی را به دلیل رنگ آمیزی آن انجام دادند.
آدام بتل، یک دانشجوی فارغالتحصیل که در رشته علوم سیارهشناسی تحصیل میکند، میگوید: «از اینکه میتوانیم تفاوت بین دو گزینه بدنه موشک SpaceX در مقابل چینی را تشخیص دهیم شگفتزده هستم و تأیید کنیم که کدام یک با دادههای ما بر ماه تأثیر میگذارد.
تفاوتهایی که میبینیم در درجه اول به دلیل نوع رنگ توسط اسپیس ایکس و چینیها است.
در حالی که رویداد پیش رو یک مسئله ایمنی فوری برای مردم روی زمین نیست، اما به نگرانی اخترشناسانی که می گویند زباله های فضایی نیاز به ردیابی بهتری دارند، افزوده است.
دکتر دیمیترا آتری، دانشمند پژوهشی در مرکز علوم فضایی NYU ابوظبی، گفت که برخورد آینده نشان میدهد که چگونه چنین رویدادی میتواند تهدیدی جدی برای فضانوردان و زیرساختها در آینده باشد.
او گفت: «از آنجایی که تمدن ما به شدت به فناوری فضایی متکی است و اقتصاد فضایی نقش مهمی در دهههای آینده ایفا خواهد کرد، داشتن یک استراتژی بینالمللی مدیریت ترافیک فضایی کاملاً ضروری است».
ما یک سیستم خوب برای نظارت بر ماهوارههای مدار زمین داریم، اما به قابلیت مشابهی برای نظارت بر ماه نیاز داریم، بهخصوص که آژانسهای سراسر جهان در حال برنامهریزی مأموریتهای خدمهای و حتی ایجاد یک پایگاه انسانی دائمی در آنجا هستند.
“با افزایش ترافیک به ماه، خطر زباله های فضایی که تهدیدی برای فضانوردان و زیرساخت های ما باشد نیز افزایش می یابد.”
آخرین اطلاعات نشان می دهد که اکنون بیش از یک میلیون قطعه زباله بزرگتر از ۱ سانتی متر به دور زمین در حال چرخش هستند.
انتظار می رود که این تعداد افزایش یابد و بیش از ۲۰۰۰۰ ماهواره دیگر در ده سال آینده پرتاب شوند.
حسن الحریری، مدیر اجرایی گروه نجوم دبی، گفت که ماه نباید با سرنوشتی مشابه مدار پایین زمین روبرو شود، زیرا در حال حاضر مملو از ماهواره ها و زباله های فضایی است.
او گفت: «این زبالههایی که روی ماه سقوط میکنند باید در نظر گرفت، زیرا ما قطعاً نمیخواهیم زبالهها را هم در آنجا رها کنیم».
بسیاری از کشورها به دنبال رفتن به ماه هستند و امارات نیز به زودی با مریخ نورد خود می رود.
ما باید زباله های فضایی خود را به طور مؤثر مدیریت کنیم، به خصوص به گونه ای که خطری برای هیچ ماموریت فضایی دیگری ایجاد نکنیم.